“İçtihat Metni”
FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/07/2014 tarih ve 2011/47-2014/158 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İÇİNDEKİLER
Davacının İddia ve Görüşleri
Davacı vekili, müvekkilinin EP1 … Avrupa Patenti numarasıyla tescilli patent sahibi olduğunu ayrıca, işbu patentli ürününün geliştirilmeye başlandığı andan itibaren de PCT/ TR 2006/… patent numarasıyla ikinci kez korumaya alındığını ve başvurunun yayınlandığını, davalının 2009 yılından beri müvekkili ürünü ile aynı ürün ürettiğini ve hatta ürünü ihraç da ettiğini, bu itibarla müvekkilinin patentten doğan haklarına tecavüzde bulunduğunu, bu hususun daha önce ikame edilen 2009/182 Esas sayılı dosyada alınan bilirkişi raporu ile de teyit edildiğini ileri sürerek, tecavüzün durdurulması, men’i, ref’i ile kararın davalı ve taklit ürünleri haiz üçüncü şahıslara tebliğini talep ve dava etmiştir.
Davalının İddia ve Görüşleri
Davalı vekili, müvekkili ürününün davacı ürününden farkı olup, herhangi bir tecavüzün söz konusu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Yerel Mahkeme Kararı
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının dosyaya sunduğu ürünlerin “…” ibaresi taşıdığı, incelenen ürünün, dava konusu TR 2007 … T4 numaralı patent belgesinin koruma kapsamı dahilinde olmadığı ve davalının herhangi bir tecavüzünün bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir
Yargıtay Kararı
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynakça ; Yargıtay
